ΑΠΟ ΤΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΜΑΣ ΖΩΗ

 

   

                                                                                                      Κολχικό, 5/10/20

Αγαπητέ Πρόδρομε,

    Πέρασαν έξι ολόκληρα χρόνια φοίτησης  στο Δημοτικό και πλέον καλούμαστε να ανακαλύψουμε το περιβάλλον του γυμνασίου, καθώς πρέπει να ανταποκριθούμε σε ένα πιο απαιτητικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Είμαι σίγουρος πως κι εσύ θα έχεις την ίδια άποψη.

   Το Γυμνάσιο στο οποίο φοιτώ έχει μεγάλη αυλή, σχεδόν το ίδιο μεγάλη με αυτήν του Δημοτικού. Το σχολείο έχει δύο ορόφους και μεγάλες αίθουσες. Στο ισόγειο βρίσκονται τα γραφεία τον καθηγητών, το κυλικείο, η βιβλιοθήκη και κάποιες τάξεις. Στον δεύτερο όροφο βρίσκονται οι υπόλοιπες τάξεις του Γυμνασίου και του Λυκείου

Οι καθηγητές εκεί είναι πολύ συμπαθητικοί, ιδιαίτερα ο μαθηματικός μας, διότι μας εξηγεί καλά το μάθημα που μας διδάσκει και είναι διασκεδαστικός. Επίσης, έκανα πολλούς φίλους.

   Χαίρομαι πολύ, που βρίσκομαι στο Γυμνάσιο, γιατί γνώρισα πολλούς καλούς καθηγητές και καινούργιες παρέες. Γράψε μου κι εσύ τις εντυπώσεις και τα συναισθήματά σου για την μετάβασή σου στο Γυμνάσιο. Περιμένω με ανυπομονησία!

 

Πολλούς χαιρετισμούς,

ο φίλος σου Ν. Π.

Ποια είναι η γνώμη μας για την εμφάνιση/μελέτη των δυο φύλων στην λογοτεχνία;

Τα δυο φυλά στα κείμενα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας παρουσιάζονται ανάλογα με την εποχή και τον τρόπο που οι άνθρωποι έβλεπαν τα πράγματα τότε. Όπως στην περίπτωση της Έβελιν, το δίλημμα ανάμεσα  στον πατέρα της και τον Φρανκ μας δείχνει ότι το αρσενικό φύλο κυριαρχεί και το θηλυκό  όφειλε να υπακούσει σε όλα όσα ήθελαν οι άντρες. Σε άλλα κείμενα υπερισχύουν τα ίσα δικαιώματα που έχουν το θηλυκό και το αρσενικό. Στη δική μας εποχή φυσικά και τα δυο φύλα έχουν την ίδια βαρύτητα - και έτσι θα έπρεπε να ήταν σε όλες τις εποχές. Κατά τη γνώμη μας, θα έπρεπε να έχουμε όλοι ίσα δικαιώματα και να μην υποβιβάζουμε κανέναν.

Η αναφορά των δύο φύλων στη λογοτεχνία είναι γνωστή από την αρχαιότητα γεγονός που δίνει την ευκαιρία στους αναγνώστες να μελετήσουν και να ανακαλύψουν την παρουσία τους στην κοινωνία. Σήμερα όλοι μας έχουμε δεδομένη την ισότητα και την ελευθερία, αρετές οι οποίες ήταν αδιανόητες πριν πολλά χρόνια. Τότε, οι γυναίκες δεν είχαν σχεδόν κανένα δικαίωμα καθώς ήταν υποταγμένες στις εντολές της πατριαρχικής κοινωνίας και υποδουλωμένες στις ευθύνες του νοικοκυριού.

Η γνώμη μου για την εικόνα  των δυο φύλων στη λογοτεχνία είναι απλή αλλά σημαντική. Τα περισσότερα κείμενα της λογοτεχνίας διαδραματίζονται σε έναν καιρό που οι γυναίκες δεν είχαν τόσο μεγάλη εξουσία όπως έχουν σήμερα. Τότε οι γυναίκες δεν έκαναν τίποτα παρά όσα πρόσταζε ο άντρας, απλά άκουγαν και δε μιλούσαν ούτε αντιμιλούσαν. Η δίκια μου άποψη είναι ότι ήταν μια περίοδος που οι άντρες είχαν εξουσία και δεν πιστεύω ότι είναι καλό να επιστρέψουμε σε εκείνη την περίοδο, γιατί θα υπάρχει μεγαλύτερο μίσος προς τους άντρες από τις γυναίκες σε σχέση με το τώρα.  

Το ότι μελετήθηκαν τα δυο φυλά στα λογοτεχνικά κείμενα μάς έκανε να καταλάβουμε ποσό σημαντικό ρόλο παίζουν και τα δυο στην ανθρωπότητα. Το καθένα εμφανίζεται με τα δικά του χαρακτηριστικά και τις δικές του ανάγκες. Η εικόνα του αρσενικού φύλου είναι σκληρή. Ο άντρας φαίνεται ανώτερος από τη γυναίκα στην κοινωνία. Η γυναίκα εμφανίζεται κατώτερη του άντρα και είναι ένα πλάσμα ευαίσθητο χωρίς πολλά δικαιώματα, με πολλές σκέψεις και διλήμματα.

Κατά την διάρκεια του πρώτου τετραήμερου ασχοληθήκαμε έντονα με το θέμα των διαφορών ανάμεσα στους άνδρες και τις γυναίκες. Εκτός από τη δική μας εποχή ασχοληθήκαμε και με άλλες εποχές, οπότε τα δεδομένα είναι διαφορετικά. Δώσαμε έμφαση στις διαφορές αυτές και ερμηνεύσαμε διαφορετικά τα όσα είδαμε, για παράδειγμα στο κείμενο «Του νεκρού αδελφού» δεν επιμείναμε μόνο στα καταπιεστικά χαρακτηριστικά της εποχής εκείνης, αλλά αναλύσαμε τις συνθήκες που επικρατούσαν τότε και σχηματίσαμε μια πιο σφαιρική άποψη περί του θέματος - κάτι που μας βοήθησε να αποβάλουμε κάποια στερεότυπα.

Αυτό που μας έκανε να καταλάβουμε το μεγάλο δίλημμα της Έβελιν είναι ότι θα πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στο να μείνει και να προσέχει την οικογένειά της και ειδικά τον αλκοολικό πατέρα της μέσα στο σπίτι, και στο να φύγει με το αγαπημένο της πρόσωπο που γνωρίζει για λιγότερο από ένα μήνα. Ο μόνος φόβος που είχε  ήταν το άγνωστο. Η δική μας γνώμη σε αυτό το δίλημμα είναι ότι θα καθόμασταν με την οικογένειά μας, για να βοηθήσουμε τον αλκοολικό πατέρα μας να μην πίνει.

Στο πρώτο τετράμηνο μιλήσαμε για τα δύο φύλα και για τις συγκρούσεις που σημειώθηκαν μεταξύ τους, καθώς και το για το πώς άλλαξαν τα δικαιώματα τους μέσα στα χρόνια. Επίσης, αναφερθήκαμε στις διαφοροποιήσεις τους, στα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματά τους. Πιστεύω ότι αυτή η ενότητα της Λογοτεχνίας μού ήταν χρήσιμη, γιατί έμαθα πόσο διαφορετικός ήταν ο κόσμος εκείνα τα χρόνια, καθώς και τις διαφορές μεταξύ των δικαιωμάτων των αντρών και των γυναικών, όπως ήταν τότε. Τέλος, μου έδωσε να καταλάβω την καταπίεση που περνούσαν οι γυναίκες και το πόσο ασεβείς ήταν οι άντρες απέναντι τους. 

Πώς βλέπουμε τις θεατρικές τεχνικές στο  μάθημα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας;

Το να διδαχτούμε κάποιο  λογοτεχνικό έργο  δεν είναι κάτι το  ιδιαίτερο, αν δεν μπορούμε να το κατανοήσουμε σε βάθος, αφού τα οφέλη από αυτό μπορούν να είναι πάρα πολλά για τον καθένα μας. Πιστεύω πως οι θεατρικές τεχνικές μας βοηθάνε να κατανοήσουμε καλύτερα το θέμα του έργου και το μήνυμα που θέλει να μας περάσει ο συγγραφέας. Οι τεχνικές αυτές μας βοηθάμε να δούμε με τη φαντασία μας όχι μόνο το πώς νιώθει  ή σκέφτεται ο πρωταγωνιστής. Πολύ περισσότερο, μας βοηθάνε να μπούμε στα παπούτσια του κάνοντας το πρόβλημα του και δικό μας. Γι΄αυτό, πιστεύω πως μπορεί να μας βοηθήσει πολύ κάτι τέτοιο.

Στο τελευταίο μάθημα προσπαθήσαμε να καταλάβουμε την ψυχολογική κατάσταση της Έβελιν, όταν αναγκάστηκε να διαλέξει ανάμεσα στην οικογένειά της και τον άνθρωπο που αγαπούσε - μια απόφαση που θα επηρέαζε δραστικά τη ζωή της. Για να το νιώσουμε αυτό το δίλημμα της, βάλαμε κάποιους συμμαθητές μας στο κέντρο και κάναμε κύκλους γύρω τους, επαναλαμβάνοντας κάποιες φράσεις που γυρνούσαν μες στο κεφάλι της ηρωίδας.

Στην ώρα της Λογοτεχνίας αισθανόμουν πως είναι άδικο μια γυναίκα να διοικείται από έναν άντρα και να είναι στενοχωρημένη. Τη λυπήθηκα, γιατί  δεχόταν τον ξυλοδαρμό από κάποιον που τότε θεωρούσαν ως ανώτερο.

Μέσα από ένα διαδραστικό μάθημα, το οποίο περιλαμβάνει την αυθόρμητη έκφραση συναισθημάτων ή απόψεων, παντομίμα και θεατρικά παιχνίδια, ο μαθητής αποκτά και αφομοιώνει επαρκείς πληροφορίες για το μάθημα. Κατανοεί δηλαδή καλύτερα το κείμενο και μπορεί πιο εύκολα να δώσει εξηγήσεις, να τοποθετηθεί πάνω σε ένα ζήτημα, διότι το έχει ζήσει προηγουμένως ως «ηθοποιός». Επίσης, αυτή η τεχνική, το να γίνεται το μάθημα με έναν διαδραστικό τρόπο, δίνει την ευκαιρία και την δυνατότητα - ακόμη και στα πιο αδιάφορα για το μάθημα παιδιά - να συμμετέχουν και να επηρεάζονται από αυτό. Έτσι, η τάξη ενώνεται και συμβαδίζει αρμονικά χωρίς διαφορές και διαχωρισμούς.

Από την μεριά μου θεωρώ ότι οι θεατρικές τεχνικές στο λογοτεχνικό μάθημα είναι σημαντικές, γιατί δίνουν στα παιδιά την ιδέα ότι ενσωματώνονται στο κείμενο. Ο καθηγητής καταφέρνει να κάνει αυτό το πράγμα δυνατό, γιατί ενθαρρύνει τα παιδιά να κάνουν αυτό το πράγμα οι μαθητές  από την ανάγκη τους να πάρουν καλό βαθμό αναγκάζονται να κάνουν αυτό που η καθηγήτρια τους επιβάλει. Όποτε εγώ λέω ότι οι το μάθημα δεν θα έπρεπε να γίνεται καθόλου γιατί την ελληνική γλωσσά την ξέρουμε ειδή από μικρή τάξη του δημοτικού.

Η γνώμη μας είναι ότι πρέπει να συμπεριλαμβάνονται οι θεατρικές τεχνικές στο μάθημα της λογοτεχνίας, διότι βοηθούν τον μαθητή να μπαίνει καλυτέρα στη θέση του ηρώα. Επίσης, κάνει το μάθημα πιο ενδιαφέρον και προσελκύει τους μαθητές. Στη συνέχεια, θα σας περιγράψουμε τη δική μας εμπειρία. Αρχικά, στο κέντρο της αίθουσας  συγκεντρώθηκαν τέσσερα άτομα παριστάνοντας την Έβελιν. Ταυτοχρόνως τα υπόλοιπα άτομα της τάξης έκαναν έναν κύκλο από γύρω τους και περπατούσαν λέγοντας διαφορές σκέψεις, με αποτέλεσμα να κάνουν τους εντός του κύκλου να νιώθουν σαν την Έβελιν . Μια συμμαθήτριά μας μπήκε στη θέση της Έβελιν και ένιωσε τα βάρη που σήκωνε η ηρωίδα.

Οι θεατρικές τεχνικές είναι μια τακτική που δεν ήξερα ότι χρησιμοποιούν σε σχολεία και φυσικά δεν περίμενα πως θα το εφαρμόσω και εγώ στην τάξη μου. Το ότι προσποιηθήκαμε ότι ήμασταν μέσα στο μυαλό της κεντρικής ηρωίδας και ακούγαμε τα συναισθήματα και τις φωνές που την έπνιγαν, ήταν πρωτόγνωρο και ενδιαφέρον για εμένα και πιστεύω πως μπορεί να βοηθήσει τα παιδιά να κατανοήσουν το κείμενο και να δεθούν με την ηρωίδα και το δίλημμα που περνάει αναζητώντας την απάντηση στο πρόβλημά της. Να φύγει με τον Φράνκ ή να μείνει με την οικογένεια της; Προσωπικά, δεν ένιωσα συνδεμένος με την Έβελιν, γιατί για εμένα αυτό που μετρούσε ήταν να κατανοήσω το κείμενο, χωρίς να υπάρχει ανάγκη να αισθανθώ κοντά με αυτήν. Τελικά, δεν ένιωσα συμπόνια για την Έβελιν.

Οι θεατρικές τεχνικές που χρησιμοποιήσαμε στο προηγούμενο μάθημα μας βοήθησαν να καταλάβουμε τη θέση της Έβελιν αλλά και τις σκέψεις που είχε μέσα στο μυαλό της. Επίσης, αυτή η τεχνική μας βοηθάει όλους να καταλάβουμε πώς ακριβώς βίωνε όλα αυτά που συνέβαιναν μέσα της. Αυτό θα μας άρεσε να το εφαρμόζουμε και σε άλλα λογοτεχνικά κείμενα, γιατί έτσι θα κατανοούσαμε τη θέση αλλά και τα προβλήματα των ηρώων.

Στο προηγούμενο μάθημα στη Λογοτεχνία καθίσανε 5 άτομα στη μέση της αίθουσας και 6 άτομα γύρω τους. Οι τελευταίοι επαναλαμβάναμε στους πρώτους κάποιες σκέψεις. Στην ουσία, τα 5 παιδιά στο εσωτερικό ήταν η Έβελιν και οι άλλοι 6 από έξω που περπατούσαν κυκλικά και επαναλάμβαναν τις ίδιες λέξεις, ήταν οι συλλογισμοί της. Για παράδειγμα, εγώ επαναλάμβανα τη φράση «Μην ξεχνάς την υπόσχεση». Τα παιδιά μέσα ένιωθαν πίεση και δεν ήξεραν τι να επιλέξουν. 

Ένα από τα δυσκολότερα διλήμματα του ανθρώπου είναι όταν καλείται να διαλέξει μεταξύ οικογένειας και προσωπικού συντρόφου. Θεωρώ πως είναι σημαντικοί οι άνθρωποι που θα αγαπήσουμε ως νέοι, γιατί μας προσφέρουν ευτυχία. Εγκρίνω και την επιλογή όμως να μείνει κάποιος κοντά στους ανθρώπους που ήδη αγαπά και στάθηκαν στο πλευρό του καθ΄ όλη τη διάρκεια της ζωής του.

Στο συγκεκριμένο διήγημα τα πράγματα είναι πιο δύσκολα, ειδικά για μια γυναίκα της τότε εποχής, οπότε η επιλογή να μείνει ή να φύγει γίνεται αυτόματα πιο δύσκολη .

Στο τελευταίο μάθημα αυτό που βίωσα είναι ότι προσπαθούσαμε να καταλάβουμε τα συναισθήματα της αφηγήτριας.  

Να φύγει; Να μείνει; Μα τι βάσανο και αυτό! Στο μυαλό της έχουν έρθει τα πάνω κάτω.  Δε θέλει να αφήσει τους γονείς της και – το πιο σημαντικό – δεν μπορεί να σπάσει την υπόσχεσή της στη μητέρα. Μα να αφήσει τόσες αναμνήσεις να φύγουν; Και τώρα τελευταία ο πατέρας έχει γίνει πιο ήρεμος και καλός! Αλλά πώς να αφήσει και τον έρωτα της ζωής της; Αν και είναι ακόμη πολύ νέα, η ζωή προχωράει, οι άνθρωποι φεύγουν και έρχονται…

Θεωρώ ότι εγώ θα προτιμούσα να μείνω με τους αγαπημένους μου, παρά να ρισκάρω φεύγοντας με έναν άνθρωπο που σε λίγα χρόνια ίσως με αποχωριστεί. Στη θέση της, θα έμενα και για κάτι ακόμη: χρόνια μετά, με καθαρό μυαλό θα μπορούσα να επιλέξω πιο λογικά τον άνθρωπο της ζωής μου.

 Θεσσαλονίκη,  17/2/2023

 

Φίλε μου Κώστα,

            Ελπίζω να είσαι καλά και να πήρες τελικά το πτυχίο σου! Συγνώμη που δε σου έγραφα τόσο καιρό όμως, όπως ξέρεις, είχα αρκετές υποχρεώσεις που εκκρεμούσαν και μέσα σε αυτές ήταν και τα μαθήματα του σχολείου. Γι’ αυτό το θέμα σου στέλνω αυτή τη φορά το γράμμα που κρατάς στα χέρια σου.

            Επειδή γνωρίζεις το εκπαιδευτικό σύστημα της Ελλάδας, ξέρεις πολύ καλά πως αυτό το σύστημα έχει αρκετά προβλήματα σε όλους τους τομείς. Στον τομέα της κατάστασης των κτιρίων τα προβλήματα το τελευταίο καιρό έχουν υπεραυξηθεί και η κακή ασφάλεια που παρέχουν τα καθιστά ακατάλληλα λόγω της παλαιότητά τους, της έλλειψης των απαραίτητων μέσων διδασκαλίας, όπως είναι οι μικρές αίθουσες, τα λίγα θρανία και τα ανεπαρκή εργαστήρια. Στον εκπαιδευτικό τομέα, οι ανενεργοί εκπαιδευτικοί, η λανθάνουσα εξεταστέα ύλη και ο τρόπος εξέτασής της αποτελούν τα κυριότερα μειονεκτήματα. Παρ’ όλα τα προβλήματα, αυτό το εκπαιδευτικό σύστημα έχει και κάποια πλεονεκτήματα τα οποία συμβάλλουν με τη σειρά τους στη σωστή μόρφωση της νέας γενιάς. Κάποια από αυτά είναι η σωστή διάρκεια της διδακτικής ώρας, η οποία έχει οριστεί με βάση τη σωματική υγεία, ο διαχωρισμός του συστήματος σε βαθμίδες και η υποχρεωτική φοίτηση, στην οποία περιλαμβάνονται οι βασικές και αναγκαίες γνώσεις.

            Στην πραγματικότητα, αυτό το σύστημα κατακλύζεται από περισσότερα προβλήματα παρά από θετικά χαρακτηριστικά, συνεπώς χρήζει βελτίωσης η οποία θα το οδηγήσουν στην κορυφή. Λόγω του ότι τα κτίρια φιλοξενούν ψυχές μικρών παιδιών, θα πρέπει να βρίσκονται πάντα σε καλή κατάσταση, δηλαδή να συντηρούνται ή ακόμη και να ανακατασκευάζονται σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, καθώς επίσης και να περιλαμβάνουν εργαστήρια πληροφορικής, φυσικών επιστημών και χώρους αναγκαίους για την εκπαίδευση. Επιπλέον, το Υπουργείο Παιδείας θα πρέπει να αλλάξει τον τρόπο αξιολόγησης των μαθητών καθώς και των εκπαιδευτικών, ώστε να γίνει πιο αποδοτικός.

            Συμπερασματικά, το εκπαιδευτικό σύστημα της Ελλάδας έχει αρκετά προβλήματα, τα οποία μόνο με έναν ικανό ηγέτη μπορούν να επιλυθούν. Βεβαίως, έχει θετικά στοιχεία, τα οποία πρέπει να διατηρηθούν και να μην αλλοιωθούν με το πέρασμα του χρόνου, έτσι ώστε να συνεχιστεί και να φωτιστεί η ελληνική Ιστορία.

            Τώρα όμως θα πρέπει να σε αφήσω, γιατί τελειώνει η προθεσμία μιας εργασίας μου και δε θα προλάβω να την ολοκληρώσω. Δώσε πολλά χαιρετίσματα στους γονείς σου και, όταν μου στείλεις, γράψε μου και τη δική σου γνώμη για το εκπαιδευτικό σύστημα της Ελλάδας.

 

Με πολλή αγάπη,

ο φίλος σου Βασίλης

                                                                                                                                   Κολχικό,17/2/2023    

Αγαπητέ μου θείε,

Πώς περνάς στην Αθήνα, πες μου τα νέα σου. Εγώ πάντως περνάω πολύ καλά, πήρα το πτυχίο μου για τα αγγλικά και σύντομα θα αγοράσω και νέο κινητό. Παρόλα αυτά, το σχολείο μου δεν είναι σε πολύ καλή κατάσταση, όχι μόνο ως προς το κτίριο του σχολείου, αλλά και ως προς την καθημερινή εκπαίδευση καθώς και τις συμπεριφορές των καθηγητών μου.

Για παράδειγμα, η κατάσταση του κτιρίου και της τάξης μου είναι άθλια, οι τοίχοι ξεβάφουν, είναι ζωγραφισμένοι, έχουν παντού τρύπες και πολλές από τις πρίζες δεν λειτουργούν. Άλλο πρόβλημα είναι ο τρόπος διδασκαλίας, που είναι υπερβολικά αυστηρός, η τράπεζα θεμάτων, που έχει πολύ δύσκολες ασκήσεις, η διάρκεια του μαθήματος, που είναι πιο μεγάλη απ’ ότι θα έπρεπε και τα διαλείμματα, που είναι πολύ σύντομα.

Όλα τα προβλήματα που ανέφερα παραπάνω, θα τα βελτίωνα για το συμφέρον όλων μας. Πρώτα, θα έβαφα τους τοίχους με το χρώμα που προϋπήρχε, για να σβήσω τις … ζωγραφιές που τους «στόλισαν». Επίσης, θα έκανα αλλαγές στα διαλείμματα, επιμηκύνοντάς τα από 10 σε 15 λεπτά και θα μείωνα το 45/λεπτό μάθημα σε μισάωρο, καθώς και θα καταργούσα την τράπεζα θεμάτων. Τέλος θα επιδίωκα την αλλαγή στη συμπεριφορά των καθηγητών, ζητώντας τους να γίνουν πιο επιεικείς και να μην μας αναθέτουν ασκήσεις για το σπίτι.

Τέλος πάντων, αυτά είχα να σου πω, θείε μου, οπότε θα τα πούμε από κοντά την άλλη βδομάδα.

                                                                                                                                    Με πολλή αγάπη,

                                                                                                                            ο ανιψιός σου Νικόλας